GÜLİZ ONAT BAYRAM
Medical Journal of Bakırköy - 2009;5(2):67-71
Amaç: Bu çalışmada gebelik döneminde kadınların şiddete maruz kalma durumlarının benlik saygıları üzerindeki etkilerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Karşılaştırmalı, tanımlayıcı nitelikte tasarlanan bu çalışma İstanbul‘da bir Doğum-Kadın Hastanesinin gebe muayene polikliniğine başvuran, şiddete maruz kaldığını bildiren 26, bildirmeyen 138 (toplam 164) gebe kadın üzerinde yürütülmüştür. Verilerin toplanmasında anket formu ve Coopersmith Benlik Saygısı Ölçeği, değerlendirilmesinde ise ki kare, Mann-Whitney, Wilcoxon testleri kullanılmıştır. Bulgular: Çalışma kapsamına alınan 164 gebe kadının yaş ortalaması 26.35±5.10‘dur. Gebe kadınların %16‘sının gebelik döneminde şiddet türlerinden herhangi birine maruz kaldıkları, %69‘luk bir oranla en çok eşleri tarafından şiddet gördükleri belirlenmiştir. Gebelikte şiddete maruz kalan ve kalmayan kadınların yaş, meslek ve eğitim düzeyi arasında istatistiksel bir farklılığın olmadığı ancak şiddet görenlerin daha sık düşük yaptıkları ve bu farkın ileri derecede anlamlılık taşıdığı belirlenmiştir. Şiddet gören kadınların benlik saygısı ölçeğinden aldıkları puanların 36.91±2.65, şiddet görmeyenlerin 38.71±3.59 olduğu belirlenmiştir (p=0.003). “Şiddete maruz kalma” ile “düşük sayısı” arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Sonuç: Şiddet gören kadınların benlik saygılarının şiddet göremeyen kadınlarınkinden daha düşük olduğu belirlenmiştir.
