NALAN TOPAÇ TUNÇEL, HATİCE KAHYAOĞLU SÜT
Jinekoloji-Obstetrik ve Neonatoloji Tıp Dergisi - 2019;16(1):9-17
Amaç: Bu çalışmanın amacı, gebelikte yaşanan anksiyete, depresyon ve prenatal distres düzeyinin doğum öncesi dönemde bebeğe bağlanma üzerine etkisini incelemektir. Gereç ve Yöntemler: Kesitsel tipte bu araştırmanın verileri, Temmuz 2015-Aralık 2016 tarihleri arasında Kırklareli’nin Lüleburgaz ilçesinde bulunan, Lüleburgaz Özel Medikent Hastanesi’nin Kadın Doğum Polikliniği ve Kadın Doğum Servisi’nde toplanmıştır. Araştırma hastaneye başvuran toplam n=319 gebe kadın (1. trimester n=107, 2. trimester n=106 ve 3. trimester n=106) üzerinde yürütülmüştür. Veriler araştırmacılar tarafından hazırlanan bilgi formu, Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği (HAD), Prenatal Distres Ölçeği (PDÖ) ve Doğum Öncesi Bağlanma Envanteri (DÖBE) kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: 1. trimester gebelerin PDÖ puan ortalaması ile DÖBE puan ortalaması arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur (r=0, 195, p=0, 044). 3. trimester gebelerin HAD ölçeği depresyon alt boyutu puan ortalaması ile DÖBE puan ortalaması arasında negatif yönde anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir (r=-0, 290, p=0, 003). Gebelik sürecinde bazı faktörlerin DÖBE puan ortalaması üzerine etkisi incelendiğinde; HAD ölçeği anksiyete alt boyut puan ortalaması (p=0, 024; B:0, 385 ), gebelik haftası (p<0, 001; B:0, 434), eğitim durumu (p<0, 001; B:10, 456), çalışma durumu (p=0, 015; B:3, 217-) faktörlerinin anlamlı etkiye sahip oldukları saptanmıştır. Sonuç: 1. trimester gebelerde prenatal distres düzeyi arttıkça doğum öncesi bebeğe bağlanma düzeyi de artmakta, 3. trimesterde depresyon düzeyi arttıkça doğum öncesi bağlanma azalmaktadır. Gebelik sürecinde anksiyete düzeyi arttıkça doğum öncesi bağlanma artmaktadır. Ayrıca gebelik haftası arttıkça ve eğitim durumu yükseldikçe doğum öncesi bebeğe bağlanma artmakta; çalışan gebelerde doğum öncesi bağlanma azalmaktadır.
