DOLLY YAFET AJİ
Turkish Archives of Pediatrics - 2007;42(4):148-152
Amaç: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı’ndaki çocuk ölümlerinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: 2000-2006 yılları arasındaki çocuk ölümleri, hastane kayıt ve epikrizlerinin incelenmesiyle, geriye dönük olarak değerlendirildi. Sonuçlar yüzdelik analizlerle ifade edildi. Bulgular: 1 Ocak 2000-31 Aralık 2006 yılları arasında yatırılan 12 859 hastanın 569’u ölmüş olup, ölüm oranı %4,4 tür. Olguların %42,7’si başka sağlık kuruluşlarından sevk edilmişlerdi. Olguların %55,9’u yenidoğan olup, %60,7’sinin gebelik yaşı 32 hafta ve altındaydı. Gebeliklerin %24,2’si takipsiz, %60,1’i sorunluydu. En sık gözlenen gebelik sorunu erken membran yırtılması, oligo/anhidramniyos idi (%17,8). Bu grupta en sık ölüm nedenleri respiratuvar distres sendromu (%44,3) ve sepsis (%24,5) idi. Yenidoğan dışı olgularda enfeksiyon hastalı kları (%59,4) ve hematolojik-onkolojik hastalıklar (%25,1) en sık ölüm nedenlerini oluşturuyorlardı. Yaşın artışıyla enfeksiyon hastalıklarının azaldığı, hematolojik onkolojik hastalıkların arttığı izleniyordu. Sepsis tüm olguların %27,2’sinde ölüm nedeniydi. Hematolojik-onkolojik hastalıklar arasında ise lösemiler en sık ölüm nedeniydi (%33,3). Bunları lenfomalar izliyordu (%19,1). Olguların %56,2’sine transfüzyonlar, %74,7’sine antimikrobiyal ilaçlar, %20,4’üne diyaliz ve/veya cerrahi girişimler uygulanmış olup, hastaların %60,3’ü vantilatöre bağlanmışlardı. Olguların %30,8’i ilk 24 saat içinde kaybedilmişlerdi. %11,6 olguda konulan tanı hakkında kuşkular vardı; uygulanan otopsi oranı ise %3,3 idi. Çıkarımlar: Düzgün kayıtların tutulması ve bu araştırmada olduğu gibi, ölüm nedenlerinin belirlenmesi gerek hastanelerde gerekse ülke genelinde sağlık hizmetlerinin düzenlenmesinde büyük önem taşımaktadır.
