İBRAHİM BAŞARIR, SEVİL İLİKHAN, FERDA HARMANDAR, UTKU ERDEM SOYALTIN, SELİM AYDEMİR, YÜCEL ÜSTÜNDAĞ
Akademik Gastroenteroloji Dergisi - 2013;12(2):58-65
Giriş ve Amaç: Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi Gastorenteroloji Kliniğinde tedavi edilen kronik hepatit B olgularımızı retrospektif olarak değerlendirerek uygulanan ajanların; antiviral etkinliklerinin ve ilaç yan etkilerinin araştırılması planlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2001-2010 yılları arasında gastroenteroloji kliniğinde tedavi edilen 241 hastanın; tedaviye yanıt ve direnç oranları ile ilaç yan etkileri incelendi. Bulgular: Karakteristik özellikler açısından aralarında fark olmayan; entekavir kullanan 35 ve tenofovir kullanan 20 naiv hastanın, bir yıllık tedavi sonunda antiviral etkinlikleri benzer saptandı. Lamivudin direnci saptanan 2 hastada tenofovir monoterapisiyle HBV DNA saptanabilir düzeyin altına indi. İnterferon ve lamivudin ikili tedavi sonrası tenofovir monoterapisine geçilen 14 hastada HBV DNA’nın saptanabilir düzeyin altına inmesi oranı sırasıyla ilk yılda %81, 2. yılda %85’ti. Lamivudin sonrası, adefovir tedavisine geçilen ancak HBV DNA düzeyi 1 yıllık tedavi ile 300 kopya/ml’nin üzerinde olan 5 hastada tenofovir monoterapisine geçildi. 12 ve 24 aylık tedavi sonunda bu hastaların tamamında HBV DNA saptanabilir düzeyin altına indi. Sonuç: Entekavir ve tenofovir; naiv hastalarda antiviral etkinlik, yan etki ve komplians bakımından benzer özelliktedir. Tenofovir, lamivudin dirençli hastalarda yüksek etkinlikte olup ilk seçenek ilaçtır. Lamivudine direnç varlığı tenofovir cevabını etkilememektedir. Tenofovir monoterapisi; adefovire yanıtsız, suboptimal yanıtlı hastalarda dahi yüksek etkinliktedir.
