MEHMET NUR KAYA, BURCU CANER, NİLÜFER AVCI
Kocaeli Tıp Dergisi - 2018;7(1):25-31
Klasik kemoterapötik ilaçlar hücre siklusunda arrest, hücre replikasyonunun durdurulması ve apopitoz indüksiyonu ile etki gösterir. Ancak bu ilaçların kanser hücresine spesifik olmaması nedeniyle belirli dozlar üzerinde kullanımı ölümcül toksisitelere neden olabilir. Bu nedenle ilacın etkinliği doz bağımlı olsa da, toksisite nedeniyle doz belirli bir seviyede sınırlanır. Yüksek yan etki nedeniyle sınırlanmış etkinlik, tedavide yeni moleküller geliştirilmesine neden olmuştur. Bu yeni geliştirilen ilaçlardan, immunokonjugatlar kanser hücresinin bir antijenine karşı geliştirilmiş antikor ve hücreye toksik olan bir ajanın (sitotoksik ilaç, radyoizotop, toksin) güçlü bir bağ ile birleştirilmesiyle oluşturulur. Bu bağ, antikor ve ajanın hücreye ulaşmadan ayrılmamasını ve ajanın hücre içine ulaşmasını sağlar. Bu mekanizma, immunokonjugatların kanser hücresine spesifik olmasını sağlar. Bu makalede, geleceğin popüler tedavisi olabilecek immunokonjugatların özelliklerini ve neden daha etkin olduklarını özetlemeyi amaçladık.
