PELİN PİŞTAV AKMEŞE, AKMER MUTLU, MİNTAZE KEREM GÜNEL
Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi - 2008;17(1):10-14
Amaç: Bu çalışma; Serebral Paralizi (SP)’li çocukların ve ailelerinin demografik özelliklerinin incelenmesi amacıyla planlandı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Ankara Fizik Tedavi Rehabilitasyon Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Rehabilitasyon Kliniği’nde Ocak-Ağustos 2006 tarihleri arasında yatarak tedavi gören 104 SP’li çocuğun ve ailelerinin demografik özellikleri retrospektif olarak incelendi. Olguların yaş, cinsiyet, SP tanısı aldığı yaşları, klinik tipleri, anne ve babaların sosyokültürel ve ekonomik özellikleri sorgulandı. Sonuçlar: Olguların 31’i (yüzde 29.8’i) kız, 73’ü (yüzde 70.2’si) erkekti ve yaş ortalamaları 6.8 ±2.4 yıl idi (4-12). Olgulardan 54’ü (yüzde 52.0’ı) 0-1 yaş arasında tanı alırken, 26’sı (yüzde 25.0’i) 1-2 yaş arasında tanı almıştı. Olgular klinik tip açısından incelendiğinde, yüzde 73.1 oranıyla en fazla spastik tip SP mevcuttu. Annelerin yaş dağılımı 26-40, babaların ise 31-40 yaş arasında idi. Ailelerden 67’si (yüzde 64.4’) Ankara dışında yaşarken, 37’si (yüzde 35.6’sı) Ankara’da yaşıyordu. Ailelerden 46’sı (yüzde 44.2’si) SP hakkında yeterli bilgiye sahipti. Tartışma: Ülkemizde SP prevalansının oldukça yüksek olması, SP’li çocukların ve ailelerinin demografik özelliklerini ortaya koyma gerekliliğini artırmaktadır. Demografik özelliklerin belirlenmesinin, etkin rehabilitasyon hedeflerinin saptanmasına katkıda bulunabileceği değerlendirmesi yapılmıştır.
