BURCU BAL, İREM AKSU, KORAY ORAL
Yeditepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi - 2022;18(3):4-8
GİRİŞ ve AMAÇ: Çalışmanın amacı, diş hekimi ve tıp doktorlarının, tedavi veya danışma amacıyla kendilerine başvuran temporomandibular rahatsızlık bulgu ve belirtilerine sahip hastaları orofasiyal ağrı ve çene eklem rahatsızlıkları kliniğine yönlendirme oranlarının değerlendirilmesidir. YÖNTEM ve GEREÇLER: Retrospektif olarak Ocak 2017- Ocak 2021 yılları arasında Yeditepe Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Hastanesi Orofasiyal Ağrı ve Çene Eklem Rahatsızlıkları Kliniği’ne başvuran hastaların muayenesinde rutin olarak istenen demografik bilgileri ve kliniğe başvurma şekillerini içeren veriler incelenmiştir. Kliniğe başvurma şekilleri; bir hekim yönlendirmesi ile başvurup başvurmadıkları, bir hekim yönlendirmesi ile başvurdular ise hekimin mesleği (diş hekimi veya tıp doktoru) ve yönlendiren hekimin varsa uzmanlık alanı şeklinde sınıflandırılıp değerlendirilmiştir. BULGULAR: 826 hastanın 309’u (%37,4) pratisyen diş hekimleri, 386’i (%46,7) uzman diş hekimleri ve 131’sı (%15,9) çeşitli branşlardaki tıp doktorları tarafından yönlendirilmiştir. Ortodontistlerin kliniğe hasta yönlendirme oranları (%19,3), diş hekimleri hariç diğer tüm branşlardan istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksektir (p<0.05). Kulak burun boğaz uzmanlarının kliniğe hasta yönlendirme oranları (%55,7) diğer branşlardaki tıp doktorlarından anlamlı şekilde yüksektir (p<0.05). TARTIŞMA ve SONUÇ: TMR tanı ve tedavisi için hastalar, uzman diş hekimleri arasında en çok ortodontistler ve uzman tıp doktorları arasında ise en çok kulak burun boğaz doktorları tarafından orofasiyal ağrı ve çene eklem rahatsızlıkları kliniğine yönlendirilmektedir.
