BURCU ERSÖZ HÜSEYİNSİNOĞLU, GÖKŞEN KURAN ASLAN, DEVRİM TARAKCI, ARZU RAZAK ÖZDİNÇLER, HAYRİYE KÜÇÜKOĞLU, SEVİM BAYBAŞ
Nöropsikiyatri Arşivi - 2017;54(2):155-161
Amaç: Fiziksel inaktivite inme ve inmenin tekrarında önemli bir risk faktörüdür. İnmenin subakut döneminde ambulatuar olan inmeli hastaların fiziksel aktivite (FA) düzeyi hakkında yetersiz bilgi bulunmaktadır. Çalışmamızın amacı ambulatuar inmeli hastalar ile aynı yaş grubundaki sağlıklı bireylerin FA düzeylerini karşılaştırmak ve aynı inme grubunda FA düzeyini etkileyebilecek nöropsikolojik faktörleri incelemektir. Yöntem: Çalışmaya 85 subakut dönem inmeli hasta ile 58 sağlıklı olgu dahil edilmiştir. Hastaların demografik, hastalık ile ilgili özellikleri ve komorbidite bilgileri kaydedildi. Fiziksel aktivite düzeyi “Uluslararası Fiziksel Aktivite Sorgulaması- Kısa Form” ve pedometre (OMRON Walking style II) ile değerlendirildi. Apati düzeyi “Apati Değerlendirme Skalası” ile ölçüldü. Depresyon düzeyi “Geriatrik Depresyon Skalası”; kognitif durum ise “Standardize Mini Mental Durum Değerlendirmesi” ölçeği ile belirlendi. Bulgular: Sağlıklı olguların FA seviyesi inmeli hastalarla kıyaslandığında sağlıklı olgularda daha yüksek bulundu (p<0, 001). Adım sayısı ve yürüme mesafesi de sağlıklı grupta daha yüksekti (sırasıyla; p=0, 001; p=0, 04). Erkeklerin FA seviyesi kadın hastalara oranla daha yüksek bulundu (p=0, 03). Fonksiyonel Ambulasyon Kategorisine göre 4.seviye hastaların FA düzeyi 5. seviye hastalara kıyasla daha düşük bulundu. FA seviyesi ile apati, kognisyon ve depresyon düzeyi arasında anlamlı ilişki yoktu (p>0, 05). Sonuç: Subakut dönem inmeli hastaların FA seviyesi sağlıklı olgulardan daha düşüktü. Bu durumun nöropsikolojik faktörlerle ilişkisi yoktu. Subakut inmeli hastaların FA düzeyini yükseltmek için geliştirilecek stratejiler içinde ambulasyon ile ilgili minor defisitler de gözönünde bulundurulmalıdır.
