SELMA ERCAN, Ş MUSTAFA AKSOY, ABDUSSAMED YALÇIN, A ÇİĞDEM ŞİMŞEK, S RAHMİ ACAR, TÜLAY ERÇİN ŞAHİN
Journal of Cognitive-Behavioral Psychotherapy and Research - 2016;5(1):5-12
Bu çalışmanın amacı, Ankara’da 2010 yılı ilk 6 ayı içerisinde hastane acil servislerine başvuran intihar girişim olgularının sosyodemografik ve klinik özelliklerini belirlemektir. Ankara’daki Sağlık Bakanlığı Hastanelerinin acil servislerine başvuran intihar girişim olguları için tutulan “İntihar Kayıt Formları” retrospektif olarak incelenerek veriler elde edilmiştir. İntihar girişimi ile başvuran kişilerde, kadın cinsiyet oranı (% 76.5), erkek cinsiyet oranına (% 23.5) göre daha fazladır. İntihar girişimleri 15-24 yaş grubunda (% 59.3) daha fazladır. Bekârlarda (%57.9), ilköğretim (%44.6) ve lise (% 40.2) düzeyinde olan öğrencilerde intihar girişimi daha fazladır. En çok başvurulan hastaneler Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi (% 29.8) ile Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesidir (% 12.4). Mamak (% 19.7) ve Keçiören (%17.2) ilçeleri, olguların en çok görüldüğü ilçelerdir. En çok başvurulan intihar girişim yöntemi % 96.2 ile ilaç/toksik maddedir. Özellikle Ocak ayından Haziran ayına doğru intihar girişim oranlarında artış olduğu dikkat çekmektedir. Aile (% 16.0) ve ruhsal hastalık (% 15.2) en çok intihar girişimlerine yol açan stres faktörleridir. Acil servise intihar girişimi nedeniyle başvuran her olgunun Krize Müdahale Birimine yönlendirilmesi ve medikal tedavilerinin yanı sıra psikiyatrik konsültasyonla takiplerinin yapılması zorunlu kılınmalıdır. Bulgular literatür ışığında tartışılmıştır. (Bilişsel Davranışçı Psikoterapi ve Araştırmalar Dergisi 2016; 5-12)
