NİL OCAK YILMAZ, AYLA SOLMAZ AVCIKURT, NURHAN SARIOĞLU, FUAT EREL, FERAY KÖÇKAR, ÇAĞLA KAYABAŞI, NEVİN ERENSOY
Düzce Tıp Fakültesi Dergisi - 2025;27(2):201-207
Amaç: Astım, değişken hava yolu tıkanıklığı ile karakterize kronik bir inflamatuar hastalıktır ve genetik ve çevresel faktörlerden etkilenir. Hem doğuştan gelen hem de edinilmiş bağışıklıkta önemli rol oynayan bir sitokin olan interlökin-18 (IL-18), 11q22.2-q22.3 kromozom bölgesinde yer alan bir gen tarafından kodlanır. Bu çalışmanın amacı, Türk popülasyonunda astım ile IL-18 geni promotor polimorfizmleri -607 C/A ve -656 G/T arasındaki ilişkinin araştırılmasıdır. Gereç ve Yöntemler: 100 astım hastası (53 erkek, 47 kadın) ve 101 sağlıklı kontrolde (50 erkek, 51 kadın) genotiplerin incelenmesinde polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) ve restriksiyon fragman uzunluk polimorfizmi (RFLP) kullanıldı. Her iki polimorfik bölgedeki genotip frekansları gruplar arasında karşılaştırıldı. Bulgular: -607 bölgesinde astım hastalarında genotip dağılımları CC 49 (%49,0), CA 46 (%46,0) ve AA 5 (%5,0) iken, kontrollerde CC 64 (%63,4), CA 34 (%33,7), ve AA 3 (%2,9) görüldü. CC genotipi hastalarda önemli derecede daha düşüktü ve C allel frekansında sınırda anlamlı bir azalma vardı (p=0,054). -656 bölgesinde, hastalardaki genotip dağılımları GG 49 (%49,0), GT 37 (%37,0) ve TT 14 (%14,0) iken, kontrol grubunda GG 55 (%54,5), GT 41 (%40,6) ve TT 5 (%4,9) idi. GG ve GT genotipleri bakımından önemli bir fark bulunmazken, TT genotipi hastalarda belirgin şekilde daha yüksekti (p=0,040). Sonuç: IL-18 -607 CC genotipinin astıma karşı koruyucu bir rolü bulunurken, -656 TT genotipi hastalık riskini artırıyor olarak görünmektedir. Bu sonuçlar, IL-18 promotor polimorfizmlerinin astım gelişimindeki önemini ve genetik risk değerlendirmesinde potansiyel kullanımını vurgulamaktadır.
