HAMDİ METİN, AKIN SEÇKİN, EYLEM SEVİNÇ
Experimental and Applied Medical Science - 2024;5(4):193-200
Giriş Gelişmiş ülkelerde çocuk yoğun bakım ünitelerindeki (ÇYBÜ) ölüm oranı %2,39 gibi düşük bir seviyede iken, gelişmekte olan ülkelerde bu oran çok daha yüksektir. Amaç Türkiye’nin batı karadeniz bölgesindeki karabük kentinde üçüncü düzey bir çocuk yoğun bakım ünitesi (ÇYBÜ)’ne kabul edilen hastaların demografik ve klinik özeliklerini değerlendirmek. Yöntemler Haziran 2023 ve Haziran 2024 tarihleri arasında ÇYBÜ’ne kabul edilen 88 kritik hasta çocuk retrospektif olarak analiz edilmiştir. Yaş, cinsiyet, kronik hastalık varlığı, ÇYBÜ’ne kabul nedeni, hem yoğun bakım ünitesinde hem de hastanede kalış süresi, yüksek akışlı nazal kanül (HFNC) ihtiyacı ve süresi, invaziv mekanik ventilasyon ihtiyacı ve süresi, beslenme türü, inotropik ilaç ihtiyacı, glasgow koma skalası (GKS), beslenme, nakil olduğu servis, pediatrik mortalite riski (PRISM) skoru ve mortalite oranları değerlendirildi. Bulgular Çalışmaya katılan hastaların 43’ü (%48,9) kadındı. Hastaların ortanca yaşı 4,5 yıl [1,0-12,75] idi. Yoğun bakım ünitesine yatış tanılarına göre hastaların 37’sinde (%42,0) solunum sıkıntısı vardı. 24’ünde (%27,3) kronik bir hastalık olduğu görüldü. ÇYBÜ’ye kabul edilen hastaların %19,3’ünde mekanik ventilasyon desteği gerekmiştir ve ortalama mekanik ventilasyon süresi 10,0 [1,5-50,0] gündür. Ayrıca, hastaların %38,6’sı yüksek akımlı nazal kanül oksijen tedavisine ihtiyaç duymuştur. ÇYBÜ’de yatan hastalar arasında yoğun bakım ünitesinde ortalama kalış süresi 4,0 [2,0-6,0] gün ve hastanede ortalama yatış süresi 7,0 [4,0-13,0] gündü. Mortalite görülen grupta GKS skoru anlamlı olarak daha düşük bulundu (p= 0.004). Mortalite görülen hastaların PRISM skorları istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.001). Sonuç Bu çalışma, uzamış hastane ve yoğun bakım ünitesi kalış süresi, daha yüksek PRISM skoru, daha düşük GKS skoru ve daha fazla inotropik ajan ihtiyacının daha yüksek mortalite ile ilişkili olabileceğini ortaya koymuştur. Bununla birlikte, altta yatan kronik hastalık varlığı mortalite sürecine katkıda bulunmakta ve mortalite ile ilişkili olabilmektedir.
