Türk Medline
Dokran

DENEYSEL KRONİK NEFROZ MODELİ SIÇAN GLOMERÜLLERİNDE TGF-Β1 EKSPRESYONU VE MEZANGİYAL DEĞİŞİKLİKLER

İSMAİL SEÇKİN, MÜMİN UZUNALAN, MELTEM AYAZ PEKPAK, SİBEL KÖKTÜRK, HÜSEYİN AVNİ SÖNMEZ, ZEYNEP BANU GÜNGÖR, ELİF YAPRAK SARAÇ, ASLI EMİNCİK, SİBEL DEMİRCİ DELİPINAR

Cerrahpaşa Medical Journal - 2019;43(1):6-12

İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi, Histoloji ve Embriyoloji AD, İstanbul, Türkiye

 

Amaç: Puromisin aminonükleozid nefroz (PAN), proteinüri ile seyreden podosit yaralanması modeli olarak yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. Deneysel olarak uyarılmış PAN hayvan modellerinde, minimal değişikliklere sahip insan nefrotik sendromu ve fokal segmental glomerulosklerozdakine benzer histolojik değişiklikler gösterilmiş, ancak etki mekanizması tam olarak anlaşılamamıştır. Yapılan çalışmalar, çoğu kronik böbrek hasarlarında, ekstrasellüler matriks (ESM) birikiminin görüldüğü ve bu süreçte transforming büyüme faktörü-β1 (TGF-β1)\’in anahtar bir rol oynadığı gösterilmiştir. Bu çalışmada biz, kronik PAN uyarılı sıçan böbrek glomerüllerinde, TGF-β1 ekspresyonu ve mezangial matriks (MM) birikimi arasındaki ilişkiyi, böbrek fonksiyonu ve ultrastrüktürel değişikliklerle incelemeyi amaçladık. YÖNTEMLER: Bu çalışma için 12 erkek Wistar albino sıçan iki gruba ayrıldı: kontrol grubu ve kronik grup (n=6). Bütün veriler istatistiksel olarak One-way ANOVA testi ile analiz edildi. BULGULAR: Proteinüri seviyeleri kronik nefroz grubunda kontrolden yüksek (p<0, 0025), serum albümin ve kreatinin klirens değerleri ise oldukça düşüktü (p<0, 05). PAN nefrozlu sıçanların glomerüllerinde, hem TGF-β1 ekspresyonu hem de MM birikimi belirgin şekilde artmıştı. Kronik PAN grubunun glomerüllerinin ultrastrüktürel görüntülerinde artmış MM içerisinde apoptotik endotel ve mezangial hücrelere, interstisyal kollajene ve makrofajlara rastladık. SONUÇ: Bulgularımız, kronik PAN uygulamasının böbrek fonksiyonlarında bozulma ile birlikte, glomerülde TGF-β1 ekspresyonu, MM artışına, interstisyal kollajen oluşumuna ve makrofajların göçüne neden olan bir nefrotik sendromu indüklediğini düşündürmektedir. Bu çalışma, ikili işaretlemelerle TGF-β1\’in ana kaynağının ve TGF-β1 sinyal yolaklarının belirlenmesi için daha ileri çalışmalara ihtiyaç duymaktadır.