FATİH UÇAR, MELİKE BAYRAM
Acta Odontologica Turcica - 2025;42(3):114-121
Amaç: Bu in vitro çalışmanın amacı; farklı giriş yolu eğelerinin kullanım hızı değiştirildiğinde döngüsel yorgunluk dirençlerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada Path File (16.02), Easy path (14.04), HyFlex EDM (15.03) ve Trunatomy Glider (17.02) eğelerinin her birinden 20 tane olmak üzere toplam 80 eğe kullanıldı. 40 eğe üretici firmanın önerdiği 300 ve 500 rpm hızda, 40 eğe ise 1000 rpm hızda, 60°’lik kurvatür açısı, 5 mm kurvatür yarıçapı ve 1 mm kanal iç çapına sahip yapay paslanmaz çelik kanallarda dinamik döngüsel yorgunluk deney düzeneğinde kırılıncaya kadar kullanıldı (n=10). Eğelerin kırılma zamanı video kayıt sistemi ve dijital kronometre ile eş zamanlı kaydedildi ve eğelerin kırılıncaya kadar yaptıkları tur sayıları (KKTS) hesaplandı. Eğelerin kırılma tiplerini belirlemek için 16 adet kırık eğe, taramalı elektron mikroskobu (TEM) ile incelendi (n=2). Veriler; Mann Whitney U Testi ve Kruskal Wallis Varyans analizi ile değerlendirildi (p<0.05). Bulgular: Eğelerin döngüsel yorgunluk dirençleri, hem üretici firmanın önerdiği 300 ve 500 rpm hız grubunda hem de 1000 rpm hız grubunda süre ve KKTS açısından yüksekten düşüğe doğru; Easy path, Path File, Hyflex EDM, Trunatomy Glider olarak sıralanmıştır (p<0.005). Bütün eğelerin 1000 rpm hızda üretici firmanın önerdiği kullanım hızlarına göre daha kısa sürede kırıldığı gözlendi. 1000 rpm hızda üretici firmanın önerdiği kullanım hızına göre KKTS’si artan tek eğe Path File idi, diğer eğelerde istatistiksel olarak anlamlı farklılık oluşmadığı gözlendi (p<0.005). Sonuç: Giriş yolu eğelerinin üretici talimatından daha yüksek hızda kullanılmaları kırılana kadar geçen süreyi azaltırken, döngü sayısını etkilememektedir.
