ASİYE NUR DİNÇER, DİLARA ARSLAN, MEHMET BURAK GÜNEŞER
Current Research in Dental Sciences - 2017;27(2):88-93
Amaç: Bu çalışmanın amacı farklı irrigasyon aktivasyon tekniklerinin kök kanal dentin mikrosertliği üzerindeki etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma için 40 adet tek kanal ve köke sahip diş kullanıldı. Kök kanalları Flex Master sistemi kullanılarak 30.06 numaralı eğeye kadar şekillendirildi ve rastgele 4 gruba ayrıldı (n=10). Grup 1’de sodyum hipoklorit Er:YAG lazer (Preciso) ile aktive edildi. Grup 2’de foton-indüklü fotoakustik dalgalanma aktivasyon tekniği (PIPS) kullanıldı. Grup 3’te ise EndoActivator ile sodyum hipokloritin aktivasyonu sağlandı. Geleneksel şırınga irrigasyon (GŞİ) yöntemi ise kontrol grubu olarak şeçildi (Grup 4). İrrigasyon aktivasyonu sonrası dişlerden yatay yönde kesit alındıktan sonra koronal, orta ve apikal üçlüye denk gelen bölgelerden kesitler seçildi ve kök kanal lümeninin 100 μm uzağındaki dentin, Vicker’s mikrosertlik testine tabi tutuldu. Elde edilen verilere Kruskal-Wallis ve Wilcoxon-Signed Rank testi uygulandı. Bulgular: Gruplar arasında kök kanal dentin mikrosertliği açısından anlamlı farklılık bulunmamaktadır (P>0.05). Her bir grup kendi içerisinde değerlendirildiğinde ise kontrol grubu hariç diğer gruplarda bölgeler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmaktadır (P<0.05). Sonuç: Bu çalışmada kullanılan irrigasyon aktivasyon yöntemlerinin kök kanal dentin mikrosertliği üzerinde olumsuz etkisi gözlenmemiştir.
