A CAVİDAN AKÖREN, SAMİ ÖZGEY
Ankara Üniversitesi Diş Hekimliği Fakültesi Dergisi - 2001;28(3):311-316
Dental porselenlerin direnci restorasyonların başarısında oldukça büyük önem taşımaktadır. Porselen restorasyonların hasta ağzına uygulanmasını takiben istenmemesine karşın yine de aşındırma yapmak gerekebilmektedir. Böyle bir durumda porselene yüzeyi düzgünleştirmek amacıyla çeşitti glaze ve polisaj işlemleri uygulanmaktadır. Bu işlemlerin porselenin direncine etkisi konusunda kesin bir sonuca ulaşılamamıştır. Bu çalışmanın amacı üç farklı feldspatik porselen (Vita VMK 68, Match Maker ve Ceramco II) ile hazırlanan 105 adet disk şeklindeki örnek üzerinde, yüzeyde oluşturulacak farklı işlemlerin etkisini, biaksiyal esneme dayanıklılığı testi kullanarak araştırmaktır. Bu gruplar: I. grup: Kontrol. 2. grup: Aşındırılmış 3. grup: Aşındmlmış + pomza ile polisaj. 4. grup: Aşındırılmış+polisaj patı ile polisaj. 5. grup: Aşındırılmış+otoglaze.6. grup: Aşındırılmış+glaze. 7. grup. Aşındırılmış+lastik. Elde edilen veriler ile yapılan istatistiksel değerlendirmede, bütün porselen tiplerinde kontrol grubu ile diğer altı grup arasında istatistiksel önem taşıyacak derecede fark bulunmuştur (p<0.01). Porselen tipleri arasında ise Ceramco II porseleni diğer iki gruba oranla istatistiksel önem taşıyacak derecede düşük esneme dayanıklılığı değerleri göstermiştir (p<0.01). Sonuç olarak porselenlerin bitim işlemlerini takiben herhangi bir aşındırmaya gerek kalmayacak şekilde prova aşamasına gereken önemin verilmesi vurgulanmıştır.
