Özlem UĞUR, Ezgi KARADAĞ, Deniz ARSLAN, Ulviye AYSEVER, İlkay Tuğba ÜNEK
Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi - 2025;9(3):419-433
Amaç : Bu çalışmada pankreas, mide ve safra kesesi kanseri tanısı alan bireylere ve bakım verenlerine verilen bireysel eğitimin yaşam kalitesi ve kaygı düzeylerine etkisinin incelenmesi amaçlandı. Yöntem: Araştırmada öntest -sontest deneysel tasarım kullanılmıştır. Örneklem, çalışmaya katılacak 30 hasta ve 30 bakım verenden oluşmuştur. Hastalar ve onların bakımverenleriyle iki eğitim oturumu ve son bir takip dahil olmak üzere toplam üç görüşme gerçekleştiril di. Bulgular: Hastaların Yaşam Kalitesi ve HADS alt ölçek puanları arasındaki fark incelendiğinde, hastaların genel iyilik hali ölçümleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu görüldü (p<0,05). Bakım verenlerin genel yaşam kalitesi ölçeğ i ve alt ölçekler inden aldıkları puan ortalamaları arasındaki fark incelendiğinde, psikolojik ve manevi sağlık durumu puanlarının zaman içinde istatistiksel olarak farklılık gösterdiği ortaya çıktı (p<0,05). Sonuç: Planlanan eğitimin hem hastanın hem de bakım verenin yaşam kalitesini, anksiyete ve depresyon durumunu olumlu yönde etkilediği saptanmıştır. Bu çalışmanın bulguları, özellikle mide, pankreas ve safra kesesi kanserleri olmak üzere kanser yönetimine bakımver enlerinin de katılımını desteklemektedir. Aile odaklı psikoeğitim ve semptom yönetimi programı, bakım verenin yükünü iyileştirmede etkili olduğu bulunmuştur.
