OSMAN VIRIT, EBRU AKBAŞ, HALUK ASUMAN SAVAŞ, GÜLÜMSER SERTBAŞ, HASAN KANDEMİR
Nöropsikiyatri Arşivi - 2008;45(1):9-13
Amaç: Gebelik kadın yaşamında önemli biyolojik ve psikososyal değişimin olduğu bir dönemdir ve kaygı ve depresyon için birçok risk etkenini içerir. Gebelikte sosyal destek yetersizliği ile depresyon ve kaygı arasında ilişki olduğu bildirilmiştir. Bu çalışmada gebelikte sosyal destek ile depresyon ve kaygı belirti düzeylerinin ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Araştırma Sağlık Bakanlığı’na bağlı Malatya Devlet Hastanesi Gebe Polikliniğine 20 Ekim 2005 ve 20 Ocak 2006 tarihleri arasında başvuran, 36 hafta ve üzerinde olan 104 gebede yapılmıştır. Değerlendirmede Gebe Bilgi Formu (GBF), Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Durumluk Kaygı Ölçeği (DKÖ), Sürekli Kaygı Ölçeği (SKÖ) ve Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (ÇBASDÖ) kullanılmıştır. Bulgular: Gebelerin ortalama yaşı 27,02±5,61 idi. BDÖ puan ortalaması 20,91± 8,52 olarak bulundu ve BDÖ’ne göre; %42,3 gebe hafif, %39,4 gebe orta ve %18,3 gebe şiddetli düzeyde depresif belirtiye sahipti. DKÖ puan ortalaması; 40,10 ±4,24 idi ve bu ölçeğe göre %17,3 kaygı taşımayan, %47,1 hafif kaygı ve %35,6 yüksek kaygı taşıyan gebe vardı. SKÖ puan ortalaması; 48,94 ±4,26 idi ve bu ölçeğe göre ise %9,6 hafif ve %90,4 yüksek kaygılı gebe vardı. ÇBASDÖ toplam puan ortalaması 52,81±13,32; aile, arkadaş ve eş için sırasıyla 16,27±7,96, 10,88±6,26 ve 25,65±4,73 olarak bulundu. DKÖ ve SKÖ ile ÇBASDÖ arasında istatistiksel ilişki bulunamazken, BDÖ ile ÇBASDÖ toplam ve alt grup puanları arasında ilişki vardı. Sonuç: Gebeler yüksek oranda kaygı ve depresif belirti taşımaktaydılar. Sosyal destek yetersizliği gebelik döneminde depresyon için bir risk etkenidir.
