AYŞEGÜL DURAK BATIGÜN, NESRİN HİSLİ ŞAHİN
Klinik Psikoloji Dergisi - 2018;2(2):52-64
İntihar davranışları tüm dünyada yaygın bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Sorunun bu denli yaygın olması, intihar riski taşıyan bireylerin belirlenmesini ve bu esnada kullanılacak olan yön-temleri önemli kılmaktadır. İlgili alanyazında, bu amaçla sıklıkla kullanılan ölçeklerden birinin İntihar Olasılığı Ölçeği (İOÖ) olduğu görülmektedir. Türkiye’de bu ölçek üzerinde iki farklı te-mel çalışmanın mevcut olduğu ve bu çalışmalar sonucunda iki farklı formunun bulunduğu ve kullanıldığı gözlenmektedir. Şahin ve Batıgün (2000), sınırlı bir örneklem ile gerçekleştirdikleri çalışmalarını rapor haline getirmiş ancak yayınlamamıştır. Ölçeğin kullanımları esnasında, ilk çalışmadaki faktör yapısının doğrulanamadığı gözlenmiş ve daha büyük ve farklı örneklemler ile tekrar çalışılma ihtiyacı doğmuştur. Buradan hareketle, mevcut çalışmanın amacı, ölçeğin Şahin ve Batıgün (2000) tarafından çalışılan formunun yapısını ve geçerlik ve güvenirlik bulgularını gözden geçirmektir. Çalışma, 301 ve 994 kişiden oluşan iki farklı örneklem grubu üzerinde yürü-tülmüş, ikinci örneklem yalnızca doğrulayıcı faktör analizi için kullanılmıştır. Yapılan açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizleri sonucunda “Sosyal Destek/Benlik Algısı”, “Öfke/Dürtüsellik”, “Umutsuzluk/Yalnızlık” ve “İntihar Düşüncesi” olmak üzere dört faktör bulunmuştur. Doğrulayı-cı faktör analizi sonuçları, model uyum indekslerinin kabul edilebilir sınırlar içerisinde bulundu-ğunu göstermektedir. Başka bir deyişle elde edilen yeni faktör yapısı doğrulanmıştır. Ayrıca ölçe-ğin güvenirliğine ilişkin elde edilen bulgular da tatmin edici değerlerdedir.
