ARZU TIĞLI FİLİZER, CEM CERİT, BAŞAK TÜZÜN, AHMET TAMER AKER
Nöropsikiyatri Arşivi - 2016;53(2):158-162
Amaç: Birçok çalışma bipolar bozukluk (BPB) hastalarının, iyileşme dönemlerinde bile belirgin işlev kaybı yaşadığını göstermiştir. Bu çalışmanın amacı, iyileşme dönemindeki bipolar bozukluk hastalarında, işlevsellik düzeyinin hem bütüncül olarak hem de özgül alanlarında, sağlıklı kontrollerle karşılaştırarak değerlendirilmesidir. Yöntem: Tam remisyonda olan 80 BPB hastası ve 80 sağlıklı kontrol çalışmaya alınmıştır. Bipolar Bozuklukta İşlevsellik Ölçeği, Young Mani Derecelendirme Ölçeği ve Beck Depresyon Ölçeği kullanılmıştır. Bulgular: Bipolar bozukluk grubunda kontrol grubuna göre evli ve çalışan katılımcı sayısı daha azdı. BPB hastaları, zihinsel ve cinsel işlevsellik, damgalanma hissi, içe kapanıklık, ev içi ilişkiler, arkadaşlarıyla ilişkiler, toplumsal etkinliklere katılım alanlarında kontrollere göre daha kötü işlevsellik göstermişlerdir. Duygusal işlevsellik, günlük etkinlikler ve hobiler, insiyatif alma ve potansiyelini kullanabilme ve iş alanlarında her iki grup arasında fark izlenmemiştir. Bipolar bozukluk hastalarında, Bipolar Bozuklukta İşlevsellik Ölçeği (BB-İ) toplam puanı kontrollerden daha düşük bulunmuştur. Sadece bir duygudurum düzenleyici kullanan hastalar, 3 ya da daha fazla ilaç kullanan hastalardan daha iyi işlevselliğe sahiptirler. Sonuç: Bu çalışmada dikkat çekici olan bulgu, bipolar bozukluk hastalarının, günlük etkinlikleri, eğer bu etkinlik sosyal bir bağlamda gerçekleşmiyor ise yerine getirebildiklerinin gösterilmiş olmasıdır. Bu hastalarda özellikle damgalanma yönelimli kişiler arası yaklaşımlar yararlı olabilir.
