BERNA HALİLOĞLU, FİGEN KIR ŞAHİN, HAKAN PEKER, AYŞE GÜRBÜZ, IŞIL KOCA
Turkish Journal of Obstetrics and Gynecology - 2008;5(2):89-93
AMAÇ: Oligohidramnios yüksek riskli gebeliklerde kötü perinatal sonuçlara neden olduğundan, genellikle doğum indüksiyonu için bir endikasyon olarak kabul edilmektedir. Amacımız indüksiyon uygulanan komplike olmayan (izole) oligohidramnioslu term gebeliklerde perinatal sonuçları değerlendirmektir. MATERYAL METOD: Bu prospektif çalışöada, izole olgohidramniosu (amniotik sıvı volümü [AFI]≤5 cm) olan 125 olgu ile normal amniotik sıvısı (AFI>5 cm) olan 125 olgu değerlendirildi. Tüm hastaların Bishop skoru indüksiyon için uygun (>4) olup tüm hastalara amniotomi sonrası oksitosin ile indüksiyon yapıldı. Doğum şekli, güven verici olmayan (non-reassuring) fetal kalp trasesi, sezaryen endikasyonu, doğum kilosu, gestasyonel haftasına göre ufak bebek (SGA), 1. ve 5. dakika APGAR skorları, yenidoğan yoğun bakım ünitesi (YDYBÜ) ihtiyacı açısından iki grup karşılaştırıldı. BULGULAR: Güven verici olmayan (non-reassuring) fetal kalp trasesi oranı kontrol grubuna göre çalışma grubunda anlamlı olarak daha yüksek idi (p=0.02). 1. dakika APGAR skorunun <7 olma oranı (p=0.01) ve fetal distrese bağlı sezaryen olma oranı (p=0.01) da çalışma grubunda daha yüksek saptandı. Lojistik regresyon analizi sonucunda da her iki paramatre istatistiksel olarak anlamlı kaldı. SONUÇ: 37-40. gestasyonel haftalarda indüksiyon uygulanan olgularda izole oligohidramnios kötü perinatal sonuçlar için bir risk faktörü olarak gözükmektedir.
