Türk Medline
Dokran

KALP CERRAHİSİ UYGULANAN KRONİK DİYALİZ HASTALARINDA PERİOPERATİF İDARE

AHMET BARIŞ DURUKAN, HASAN ALPER GÜRBÜZ, NEVRİYE SALMAN, MURAT TAVLAŞOĞLU, FATİH TANZER SERTER, HALİL İBRAHİM UÇAR, CEM YORGANCIOĞLU

Koşuyolu Heart Journal - 2013;16(2):120-126

Medicana International Ankara Hastanesi, Kalp ve Damar Cerrahisi Kliniği, Ankara, Türkiye

 

Giriş: Kronik böbrek hastalığı belirgin kardiyovasküler morbidite ve mortaliteye sahiptir. Yüksek perioperatif komplikasyon oranları ve mortalite sebebiyle diyaliz yapılan hastalarda kalp cerrahisi oldukça zordur. Bu çalışmanın amacı kalp cerrahisi yapılan son dönem böbrek hastalarında tedavi sonuçlarının ortaya konması ve perioperatif hasta idare stratejilerinin etkisinin araştırılmasıdır. Hastalar ve Yöntem: Ocak 2011-Kasım 2012 tarihleri arasında opere edilen hemodiyaliz (n= 17) ya da periton diyalizi (n= 2) uygulanan son dönem böbrek hastaları retrospektif olarak incelendi. İzole koroner baypas, koroner baypasla beraber mitral kapak prosedürleri ya da mitral ve/veya triküspid kapak cerrahisi uygulandı. Postoperatif değişkenler, mortalite ve sağkalım oranları çalışıldı. Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 56.32 ± 12.97 yıl idi. Erkek/kadın hasta oranı 10/9 idi. Ortalama hemodiyaliz süresi 4.07 ± 1.89 yıl, ortalama periton diyalizi süresi ise 1.5 ± 0.7 yıl idi. Ortalama kros-klemp süresi 57.63 ± 21.56 dakika, ortalama kardiyopulmoner baypas süresi ise 87.89 ± 24.66 dakika idi. İntraoperatif dönemde ortalama 1610.53 ± 607.26 mL ultrafiltrasyon yapıldı. Üç (%15.8) hasta hastane yatışı sırasında kaybedildi. Ortanca takip süresi 16 aydı ve sağkalım %84.2 idi. Sonuç: Perioperatif morbidite ve mortalitenin düşürülmesi amaçlı preoperatif ve postoperatif hemodiyaliz planlaması, kardiyopulmoner baypasın kullanılması ya da kullanımından kaçınılması ve intraoperatif ultrafiltrasyon uygulaması gibi perioperatif hasta idaresiyle beraber iyi planlanmış bir cerrahi strateji belirlenmelidir.