FATİH DAL, UĞUR TOPAL, ERDOĞAN MÜTEVELLİ SÖZÜER, TÜRKMEN BAHADIR ARIKAN, GAMZE KÜBRA BOZKURT, MUHAMMET AKYÜZ
Turkish Journal of Colorectal Disease - 2021;31(1):25-34
Amaç: Bu çalışmada non-travmatik ince bağırsak perforasyonlarındaki cerrahi deneyimlerimizi ve klinik sonuçlarımızı paylaşmayı amaçladık. Yöntem: 2009-2019 yılları arasında non-travmatik ince bağırsak perforasyonu nedeniyle cerrahi tedavi uyguladığımız hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastalar postoperatif 90 günlük mortalite durumuna göre iki gruba ayrıldı: Grup 1 (mortalite yok), Grup 2 (mortalite var). Gruplarda hastaların demografik, klinik özellikleri, labarotuvar parametreleri, uygulanan tedavi yöntemleri ve sonuçları karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışmamıza 42 hasta dahil edildi. Grup 1: 25, Grup 2: 17 hastadan oluşuyordu. Grup 2’de erkek cinsiyet baskındı (%48 vs %76,5 p=0,062). Grup 2’de yaş daha büyük (54 vs 61 p=0,218). Grup 2’de Amerikan Anesteziyoloji Derneği sınıflandırması, sınıflandırması (ASA) istatistiksel olarak anlamlı ölçüde daha yüksekti (%12 vs %58,8). Hastaların %42’sinde geçirilmiş batın cerrahisi, %30’unda malignite öyküsü vardı. Elektrolit imbalansı varlığı gruplarda benzerdi (%56 vs %76,5 p=0,049). İlk şikayet ile laparotomi arasındaki süre gruplar arasında benzerdi (6,40 vs 5,70 p=0,699). Perforasyon alanı açısından Grup 2’de jejunum %64,7 Grup 1’de ileum %68 ağırlıktaydı. Multiple perforasyon oranı Grup 2’de daha fazla idi fakat istatistiksel olarak anlamlı değildi (%12 vs %23,5 p=0,284). Postoperatif komplikasyonlardan anastomoz kaçağı Grup1’de daha fazla ancak istatistiksel olarak anlamlı değildi (%12 vs %5,9 p=0,501). Sonuç: Non-travmatik ince bağırsak perforasyonlarının morbidite ve mortalitesi yüksektir. Travmatik olmayan ince barsak perfosyonlarında ASA skoru ve hipoalbunemi postoperatif moratalite ile ilişkili iken perforasyonun lokalizasyonu ve ilk şikayet ile laparotomi arası süreyi mortalite ile ilişkili bulmadık.
