ŞAHVEREN ÇAKARTAŞ DENİZ İNAL İNCE BAHAR KAYMAKAMZADE MELDA SAĞLAM FİNN RASMUSSEN
Journal of Exercise Therapy and Rehabilitation - 2023;10(3):177-185
Amaç: Bu çalışmada Obstrüktif Uyku Apne Sendromu (OUAS) tanısı almış kadın ve erkek hastalarda elektromiyografik respiratuar kas fonksiyonu, solunum kas kuvveti, solunum fonksiyonları ve egzersiz kapasitenin karşılaştırılması amaçlandı. Yöntem: Çalışmaya 19 OUAS olgusu (yaş ortalaması=54,68±13,15 yıl, 10 E, 9 K) dahil edildi. Polisomnografi (PSG) değerlendirmesinden apne/hipopne indeksi (AHİ) ve en düşük oksijen satürasyonu (SpO2) değerleri kaydedildi. Solunum fonksiyon testinde birinci saniyedeki zorlu ekspirasyon volümü (FEV1) ve zorlu vital kapasite (FVC) değerleri kaydedildi. Maksimal inspiratuar basınç (MIP) ve maksimal ekspiratuar basınç (MEP) ölçüldü. Respiratuar kas fonksiyonu, diyafragma yüzeyel elektromiyografi (EMGdi) ve sternoclediomasteoid elektromiyografi (EMGscm) ölçümleri ile değerlendirildi. Altı dakika yürüme testi (6DYT) ve Pittsburgh Uyku Kalitesi İndeksi (PUKİ) uygulandı. Bulgular: Erkek OUAS hastalarının FEV1, FVC, %MIP, MEP, EMGdi, EMGscm ve 6DYT mesafesi değerleri kadın olgulardan daha yüksekti (p<0,05). Erkeklerde AHİ ve uyku sırasındaki en düşük SpO2 değeri ilişkiydi (r=-0,659, p=0,038). Kadın OUAS olgularında AHİ, en düşük SpO2 değeri (r=-0,678) ve MIP değeri (r=0,904) ile anlamlı ilişki gösterdi (p<0,05). Kadınlarda MIP ve 6DYT mesafesi arasında anlamlı bir korelasyon vardı (r=-0,762, p=0,017). Sonuç: Kadın OUAS olgularında solunum fonksiyonları solunum kas kuvveti ve diyafragmatik fonksiyon ve egzersiz kapasitesi erkek olgulara göre daha fazla etkilenmektedir. OUAS’ta diyafragmatik fonksiyon değerlendirilerek tedavi programının yönlendirilmesine katkı sağlayabilir.
