A SERDA KANTARCIOĞLU, GÖKHAN AYGÜN
Cerrahpaşa Medical Journal - 2019;43(1):13-22
Amaç: İnvaziv Candida infeksiyonları kritik veya bağışıklığı baskılanmış hastalarda sıklıkla yüksek morbidite ve mortaliteye sebep olurlar. Biz Cerrahpaşa Tıp Fakültesi mikoloji laboratuvarında 16 yıl boyunca hasta materyallerinden ayrılan 1371 invaziv Candida kökeninin tür dağılımı ve antifungal duyarlılık verilerini analiz ettik. YÖNTEMLER: Duyarlılık testleri kandan veya derin vücut bölgelerinden ve/veya başlangıç antifungal tedaviye yanıtsız hastalardan ayrılan kökenlere yapıldı ve tüm sonuçlar rutin olarak klinisyenlere bildirildi. Amfoterisin B (AMB) ve azollere karşı testler 1998’den 2012’ye kadar Clinical and Laboratory Standards Institute (CLSI) rehberlerine göre ve 2012’den 2014’e kadar Etest kullanılarak yapıldı. Candida’ların ekinokandinlere duyarlılık testleri için 2012’den 2014’e kadar Sensititre YeastOne (SYO) yöntemi kullanıldı. Bu retrospektif analizde, sistemik antifungallere direnç önceki ve yeni gözden geçirilmiş CLSI direnç sınırları ile ve doğal olmayan fenotipler yönteme bağlı türe özgül epidemiyolojik eşik değerleri kullanılarak belirlendi. BULGULAR: En sıklıkla ayrılan tür Candida albicans (%48)’ı C. parapislosis (20%), C. glabrata ve C. tropicalis (ikisi de 12%) izledi. CLSI’ın yeni önerdiği sınır değerleri kullanıldığında C. albicans, C. parapsilosis ve özellikle C. tropicalis’in (FLZ)’e direnç yüzdeleri değişti. Epidemiyolojik eşik değerleri kullanıldığında bütün türler içerisinde FLZ’e azalmış duyarlılık C. albicans kökenlerinde daha yüksek (%33.4) bulunurken C. glabrata için itrakonazol (ITZ)’e azalmış duyarlılık daha yüksek (%58.1) olarak belirlendi. SONUÇ: Yerel antifungal direnç ve duyarlılık paternlerinin bilinmesi klinik karar vermeyi etkileyebilir.
