TALHA DOĞRUYOL, HALİME SİNEM BARUTÇU, SELİME KAHRAMAN, FATMA TUĞBA ÖZLÜ, ATTİLA ÖZDEMİR, BERK ÇİMENOĞLU, MESUT BUZ, FATİH DOĞU GEYİK, RECEP DEMİRHAN
Southern Clinics of Istanbul Eurasia - 2022;33(4):341-345
GİRİŞ ve AMAÇ: Süperior sulkus tümörlerinin trimodalite tedavisi sonrası kol fonksiyonlarında bozulma gözlenebilmektedir. Bunun sebepleri brakial pleksus ve subklavyen damarların tümör tarafından invazyonu, radyoterapiye sekonder fibrozis, kemoterapiye sekonder nöropati ve cerrahi rezeksiyona bağlı morbidite olarak sayılabilir. Bu çalışmada amaç pancoast tümörü cerrahisi sonrası hastaların kol fonksiyonları ve fonksiyonel egzersiz kapasitelerini değerlendirmektir. YÖNTEM ve GEREÇLER: 2017 Nisan2022 Nisan tarihleri arasında neoadjuvan tedavi sonrası kliniğimizde süperior sulkus tümörü nedeniyle opere edilmiş olan hastalar çalışmaya alındı. Hastalar yaş, cinsiyet, patoloji, neoadjuvan tedavi, rezeksiyon, kullanılan rekonstrüksiyon materyali, ortalama yatış süresi, dren çekilme süresi, drenaj miktarı, morbidite, mortalite, kol fonksiyonları ve fonksiyonel egzersiz kapasiteleri bakımından değerlendirildi. BULGULAR: Belirtilen tarihler arasında kliniğimizde toplamda 18 hastaya pancoast tümörü nedeniyle cerrahi uygulandı. Hastaların tamamı erkekti. Yaş ortalaması 62.7±8.0 olarak hesaplandı. On iki hastaya sağ taraftan girişim, altı hastaya sol taraftan girişim yapıldı. En sık üst lobektomi yapılırken, bir hastaya bilobektomi yapıldı. Morbidite olarak en sık uzamış hava kaçağı (n=5, %27.7) görülürken, cerrahi mortalite görülmedi. Cerrahi olmayan üst ekstremite hareket açıklıkları tam iken, cerrahi olan taraftaki ekstremitede, omuz hareketine göre %2878 arasında eklem limitasyonları saptandı. Hastaların postoperatif 6 dakika yürüme testi ortalaması 536.6±85.7 metre olarak kaydedildi. TARTIŞMA ve SONUÇ: Hastaların kol ve omuz fonksiyonlarının korunması, yaşam kalitelerini arttıracağından daha da önem kazanmıştır. Çalışmamızda pancoast cerrahisi sonrası kol fonksiyonlarının kısıtlandığı ve fonksiyonel egzersiz kapasitesinin düştüğü gösterilmiştir. Bu nedenle bu hastalara preoperatif dönemden itibaren başlayan yoğun fizyoterapi programları planlanması gerektiği kanaatindeyiz.
