IGNATİO RİKA HARYONO, ANGELA TULAAR, HERAWATİ SUDOYO, AMBROSİUS PURBA, MURDANİ ABDULLAH, SRİ WİDİA JUSMAN, ANDRİ LUBİS, ERMİTA IBRAHİM ILYAS
Türk Osteoporoz Dergisi - 2019;25(1):28-34
Amaç: Reseptör aktivatör nükleer faktör-B ligandı (RANKL) ve osteoprotegerinin (OPG) kemik yeniden modelleme ve osteoporozda önemli bir rolü olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada, Endonezya menopoz sonrası kadınlarda düşük kemik mineral yoğunluğu (KMY) ile RANKL ve OPG genlerinin polimorfizmleri (sırasıyla TNFSF11 ve TNFRSF11B) arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Elli - altmış beş yaş arası 60 postmenopozal kadın uygun bulundu. KMY, çift-enerjili X-ışını absorpsiyometrisi kullanılarak ölçülmüştür. TNFSF11 ve TNFRSF11B’nin genotipleri polimeraz zincir reaksiyonu-kısıtlama fragman uzunluğu polimorfizmleri ve DNA dizileme yöntemleri ile elde edildi. TNFSF11’den (-290C> T, -643C> T, -693G> C) ve TNFRSF11B’den (163A>G, 950T>C, 1181G>C) üç tek nükleotid polimorfizmleri (SNP) seçildi. Allel dağılımı ile KMY arasındaki ilişki ki-kare veya Fischer kesin testi kullanılarak hesaplandı. Kemik bölgelerindeki tüm SNP’leri ve BMD’yi analiz etmek için çoklu lojistik regresyon kullanıldı. Anlamlılık p<0, 05 olarak ayarlandı. Bulgular: Çoğu birey daha düşük KMY’ye (%83, 3) sahipti. Sağlıklı ve düşük KMY arasındaki bireylerin özellikleri karşılaştırılabilir bulundu (hepsi p>0, 05). TNSSF11 ve TNFRSF11B’de genotiplerin ve allellerin sağlıklı ve düşük KMY’ler arasındaki dağılımı anlamlı olarak farklı değildi (hepsi p>0, 05). Tüm kemik bölgelerinde TNFSF11 ve TNFRSF11B’nin SNP’leri ile KMY arasında ilişki yoktu (hepsi p>0, 05). Sonuç: Bu çalışma, 50-65 yaşlarındaki Endonezyalı postmenopozal kadınlarda TNFSF11 ve TNFRSF11 gen polimorfizmlerinin BMD ile ilişkili olmadığını düşündürmektedir.
