NAZLI DOĞAN, MÜDRİYE YILDIZ BIÇAKÇI
Uluslararası Aile Çocuk Ve Eğitim Dergisi - 2018;6(16):21-48
Amaç: Düşük doğum ağırlığı ve prematürelik, gelişimsel geriliğe ve/veya bozukluğa yol açan biyolojik faktörlerden biri olarak görülmektedir. Gelişimsel gerilik riski olan bebeklerde müdahale ne kadar erken olursa içinde bulunduğu durumun risklerinden en az etkilenme ya da kurtulma şansı da, kadar yüksek olmaktadır. Dolayısıyla, çocuklarda görülebilecek gecikme riskinin olabildiğince erken dönemde belirlenmesi ve gerekli erken müdahale çalışmalarının başlaması, daha sonraki dönemlerde yaşanabilecek sorunların minimum düzeye indirgenmesinde büyük önem taşımaktadır. Erken müdahale, gelişimsel gecikme ya da yetersizliği olan veya risk grubunda olan bebek ve küçük çocukların (36 aya kadar) ailelerine yönelik olarak geliştirilen programları ifade etmektedir. Bu çalışmada 32.gebelik haftasında 1700 gram olarak dünyaya gelmiş, ilk değerlendirmesi takvim yaşı 9 ay 1 günlük iken yapılmış, gelişimsel olarak risk altında olan prematüre bir kız bebeğin aileyi merkeze alan erken müdahale hizmetleri kapsamında gelişimsel değerlendirmesi, izlemi ve desteklenmesi ele alınmıştır. Yöntem: Araştırmada yarı deneysel bir araştırma türü olan “tek denekli araştırma yöntemi” kullanılmıştır. Erken müdahale programı başlangıcında gelişimsel düzeyi belirlenmiş, oluşturulan erken müdahale programı uygulanmış ve bu sırada bebekle ilgili bilgiler toplanmaya devam edilmiştir. Bulgular: Araştırma bulgularına bakıldığında programın orta düzeyde etki büyüklüğü (Cohen d=0.59) olduğu bulunmuştur. Sonuç: Araştırma sonucuna göre aileyi merkeze alan, etkileşimli erken müdahale programının; risk altında olan prematüre bebeğin gelişiminde ilerleme sağladığı ve yaşıtlarıyla paralel gelişim düzeyine ulaşmasına katkı sağladığı görülmüştür.
