MURAT EREN OZEN, MEHMET HAMDİ ORUM, AYSUN KALENDEROGLU
Adıyaman Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi - 2018;4(3):1064-1073
Amaç: Bazı hasta-hekim karşılaşmaları ilgili hekimler tarafından "zor" olarak kabul edilir. Somatik belirtiler, madde kötüye kullanımı, saldırganlık, düşmanlık ve işbirliği eksikliği, zor hastalarla ilgili en sık görülen özelliklerdir. Yani, psikiyatri pratiğinde zor hastalarla karşılaşma riski yüksektir. Zor ilişki hastaya olduğu kadar hekime de bağlı olabilir. Biz bu çalışmada hasta ile ilgili zor hasta özelliklerini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Zor ilişki psikiyatrist-hasta ilişkisinin sorunlu olarak algılandığı durumlar olarak tanımlanmaktadır. Olgular, çalışmakta olan psikiyatristlerin en az iki tanesi tarafından zor ilişki olarak tanımlandı. Kontroller bu hekimlere göre zor ilişkileri olmayan hastalardan oluşuyordu. Çalışmaya 45 olgu ve 90 kontrol dahil edildi. Bulgular: İki grup arasında yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu ve çalışma durumu açısından anlamlı bir fark yoktu. Olgu grubunda hastaneye yatış sayısı, kullanılan ilaçlar, psikoterapi ve sosyal müdahale, kontrol grubuna göre daha yüksekti. Olgu grubunda kişilik bozuklukları anlamlı olarak yüksek bulundu. Sonuçlar: Daha fazla ilaç kullanımı, daha fazla sosyal müdahale, daha fazla hastane yatışı zor olarak nitelendirilen bu hastaların memnuniyetsizliğinden kaynaklanabilmektedir. İlerletilmiş iyi bir terapötik ilişki, bu zor hastalarda daha az semptom ve daha az girişimi-yatışı sağlar. Hem etiyolojisini hem de çözümünü daha iyi anlayabilmek için hasta-hekim ilişkisine ilişkin daha fazla sistematik araştırma yapılmalıdır.
