NURGÜL KARAKURT, MELTEM ORAL
Uluslararası Aile Çocuk Ve Eğitim Dergisi - 2018;6(16):109-128
Amaç: Araştırma; ilköğretim ve orta öğretim kurumlarında görev yapan psikolojik danışman ve rehber öğretmenlerinin çocuk istismarı ve ihmali konusundaki görüşleri ve farkındalık düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Yöntem: Araştırma; öğretmenlerin konuyla ilgili bilgi ve farkındalık düzeylerini tarama amaçlı betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın örneklemini, 2017-2018 eğitim-öğretim yıllında Erzurum’un Palandöken ilçesine bağlı ilköğretim ve orta öğretim kurumlarında görev yapan 71 psikolojik danışman ve rehberlik öğretmenlerinin 37’si oluşturmaktadır. Öğretmenlerin çalışmaya katılmaya gönüllü olması ön planda tutularak izinli ve görevli öğretmenlere ulaşılamamıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından oluşturulan anket yöntemi uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan psikolojik danışman ve rehberlik öğretmenlerinin % 78, 4’ü bayan, %21, 6’sı erkektir. Öğretmenlerin; %37, 8’inin 20-29 yaşları arasında, %67, 6’sının evli olduğu belirlenmiştir. Araştırma kapsamındaki öğretmenlerin %40, 5’inin 10 yıl ve üzerinde alanında çalışma yılına sahip olduğu bulunmuştur. Araştırmaya katılan öğretmenleri %45, 9’unun çocuk istismar ve ihmaline yönelik resmi eğitim almadığı ve %78, 4’ünün konuyla ilgili daha fazla bilgilenmeye gereksinim duydukları belirlenmiştir. Fiziksel istismarla ilgili verilen tanım ve belirtilere öğretmenlerin %86, 5’i, duygusal ihmal ve istismara %97, 3’ü, cinsel istismara %94, 6’sı, ekonomik istismara %97, 3’ü doğru yanıt verip, fiziksel ihmale %48, 6’sı doğru yanıt verirken %48, 6’sı yanlış yanıt vermişlerdir. Sonuç: Bulgular incelendiğinde araştırma kapsamındaki psikolojik danışman ve rehberlik öğretmenlerinin farkındalık düzeylerinin yüksek olduğu ancak istismar ve ihmale yönelik tanımlamalar arasındaki farkın dikkat çekici olduğu bu bağlamda çalışmanın daha geniş bir grupla tekrarlanması önerilmektedir.
