GÖKÇEN ÖMEROĞLU ŞİMŞEK, MELİKE YÜKSEL YAVUZ, NEJDİYE GÜNGÖRDÜ
İzmir Göğüs Hastanesi Dergisi - 2023;37(3):128-132
Amaç: Spirometrik incelemelerin uygunluğu, hasta, teknisyen ve ekipman arasındaki ilişkiye bağlıdır. Solunum fonksiyon testi (SFT) sırasında teknisyen, vizüel ve sözel uyarılar kullanır. Test sırasında hastaya güçlü ve yüksek sesle koçluk yapmak ve hastaya yakın bir yerde soluma manevralarını göstermek sık kullanılan yöntemlerdir. Bu uygulama, sesin kötüye kullanımına varabilir ve SFT laboratuvarı (SFTL) teknisyenlerinde ses kalitesi bozukluklarına yol açabilir. Çalışmamız, ülkemizdeki SFTL teknisyenlerinde ses bozukluklarını incelemeyi amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Çevrimiçi anket yazılımı programı (SurveyMonkey©) kullanılarak oluşturulan bir anket aracılığıyla demografik veriler, haftalık test yapılan hasta sayısı, haftalık çalışma saatleri ve ses ile ilgili tıbbi tanılar toplandı. Ses Handikap Endeksi (SHİ-10) ve Sesle İlişkili Yaşam Kalitesi Ölçeği (SYKÖ) teknisyenlere uygulandı. BULGULAR: Kırk beş SFTL teknisyeni değerlendirildi. Çalışanların ortalama SHİ-10 puanı 17,1 (SD 9,38471), ortalama SYKÖ puanı ise 17,2 (SD 8,79446) idi. Bireysel olarak test yapılan hasta sayısı, haftada bağırarak/yüksek sesle konuşulan saat sayısı ve bilinen ses kısıklığı varlığı ile SHİ-10 ve SYKÖ toplam puanları arasında anlamlı istatistiksel bir fark bulunamadı (p>0.05). SONUÇ: Kaliteli SFT verisi elde etmek için test talimatlarını bağırma derecesinde yüksek bir sesle vermek gerektiği düşünülse de, bu uygulamanın bilimsel bir temeli yoktur. Öğretmenler ve din adamları gibi profesyonel gruplarda olduğu gibi, SFTL teknisyenlerinde ses kalitesinin olumsuz etkilenmesi önemlidir. Sonuçlarımıza göre, SFT teknisyenlerinin ses kalitesinin etkilenmediğini söylemek zordur. Bildiğimiz kadarıyla, SFTL teknisyenlerinin ses kalitesi üzerine daha önce bir çalışma yapılmamıştır. Çalışanların ses sağlığını korumak için “sesin kötüye kullanımı” yerine görsel ve sözel alternatifler kullanılabilir.
