Türk Medline
ADR Yönetimi
ADR Yönetimi

STEREOTAKTİK AKCİĞER IŞINLAMALARINDA STATİK 7 ALAN VE DİNAMİK KONFORMAL ARK TEKNİKLERİNİN KARŞILAŞTIRILMASI

BANU ATALAR, ESRA KÜÇÜKMORKOÇ, MİNE DOYURAN, GÖRKEM GÜNGÖR, GÖKHAN AYDIN, BÜLENT YAPICI, HALE ÇAĞLAR, ENİS ÖZYAR

Turkish Journal of Oncology - 2012;27(3):111-118

Acıbadem Üniversitesi, Radyasyon Onkolojisi, İstanbul

 

AMAÇ Akciğer stereotaktik radyoterapisinde dinamik konformal ark (DKA) ve statik 7 alan (S7A) tekniklerinin RTOG kriterlerine göre karşılaştırılması hedeflenmiştir. GEREÇ VE YÖNTEM Otuz üç akciğer tümörü DKA ve S7A tekniğiyle planlandı. Tümörler volümlerine (küçük; <25 cc, orta; 25-50 cc, büyük; >50 cc) ve yerleşimlerine (merkezi, periferik) göre gruplandırıldı. Planlar, RTOG915 kriterleri ve tüm akciğerin 5 Gy alan hacmi (V5), spinal kord maksimum dozu (spinal Dmax), homojenite indeksi (HI), Monitör-ünite (MU) parametreleri için karşılaştırıldı. BULGULAR RTOG kriterlerinde DKA ve S7A arasında anlamlı fark görülmezken; HI’nin DKA’da (p=0,018); V5, spinal Dmax ve MU’nun ise S7A’da düşük (sırasıyla; p=0.007, p=0.001, p<0.001) olduğu görüldü. S7A tekniğinde; küçük tümörlerde spinal Dmax, orta tümörlerde V5, spinal Dmax ve MU, büyük tümörlerde, V5 ve MU; merkezi tümörlerde V5 ve spinal Dmax, periferik tümörlerde ise spinal Dmax ve MU daha düşüktü. SONUÇ Spinal Dmax, V5 ve MU açısından S7A tekniği daha üstündür. Tümör boyutu ve yerleşim yeri önemlidir. RTOG kriterleri açısından her iki teknikte planlama için uygundur.