VEDAT UYGUN, FUNDA TAYFUN, MEDİHA AKCAN, GÜLSÜN TEZCAN KARASU, ALPHAN KÜPESİZ, AKİF YEŞİLİPEK
Meandros Medical and Dental Journal - 2013;14(1):17-21
AMAÇ: Talasemi major´da yaşam kalitesini düşüren en önemli etkenlerden biri deferoksaminin uzun süreli subkutan uygulanmasının getirdiği zorluklardır. Bu kesitsel çalışmada, 8-18 yaş arası beta talasemi major´lu okul çocuklarında oral şelatörlerin yaşam kalitesine etkisi değerlendirilmiştir. GEREÇ ve YÖNTEM: Aynı merkezde en az 1 yıldır izlemde olan, talasemi major tanısı almış 32 hasta değerlendirildi. Deferiprone 40-75 mg/kg/g ve deferasiroks 20-40 mg/kg/g dozunda alınırken, deferipron günde 3 dozda ve deferasiroks sabah tek dozda oral alındı. Yaşam kalitesi değerlendirmesinde PedsQL anketi hastalara ve ebeveynlerine ayrı olarak uygulandı. İstatistiksel değerlendirmede, iki gruba ait nicel değişkenlerin karşılaştırılması amacıyla Student’s t testi veya Mann-Whitney U testi kullanılmıştır. İstatistiksel olarak anlamlılık için p<0.05 kabul edilmiştir. BULGULAR: Oral şelatör kullanımının, çocukların kendilerine göre yaşam kalitesi toplam puanına etkisi olmamakla beraber ebeveynlere göre deferasiroks alan hastaların deferiprone alanlara göre yaşam kalitesi puan ortalamasının anlamlı derecede yüksek olduğu saptandı (p=0.019). Transfüzyon sıklığının artışı, istatistiksel olarak anlamlı olmasa da, yaşam kalitesini düşürdüğü gözlendi. SONUÇ: Yaşam boyu tedavi uygulanmasının talasemi majordaki yaşam kalitesine etkisi nedeniyle hastalara olabildiğince az sıklıkta hastane viziti ve tedavi uygulanması gerekmektedir. Çalışmamızda daha az doz sıklığında uygulanan deferasiroks´un yaşam kalitesini deferipron´a göre arttırdığı gözlenmiştir.
