BİROL GÜLMAN, EMİN ERGÜN, YILMAZ TOMAK
Acta Orthopaedica et Traumatologica Turcica - 2003;37(5):353-358
Amaç: Total diz artroplastisi (TDA) revizyon nedenleri içinde patellaya ait komplikasyonlar önemli yer tutar. Bu çalışmada, polietilen patellar komponent kullanılarak yapılan TDA uygulamalarında patello-femoral eklem uyumu klinik ve radyolojik olarak incelendi. Çalışma planı: Çalışmaya TDA uygulanan 55 hastanın (45 kadın, 10 erkek; ort. yaş 66; dağılım 33-82) 60 dizi alındı. Tüm hastaların ağrı, diz fonksiyonları ve hareket açıklığı yönünden klinik muayeneleri yapıldı. Diz ekleminin ön-arka, yan ve tanjansiyel patella grafileri değerlendirildi. Tanjansiyel grafilerde patellar komponente ait bulgular üç grupta değerlendirildi: Radyolojik olarak normal (grup A); açısal değerleri bozuk fakat subluksasyon yok (grup B); patellada subluksasyon, dislokasyon veya kırık (grup C). Yan grafilerde patellar yükseklik, eklem çizgisi değişiklikleri ve patellar protezin patellayı örtme oranları ölçüldü ve sonuçlar patellar uyumu normal bulunan ve patellar subluksasyon kabul edilen iki grup arasında karşılaştırıldı. Hastaların ortalama izlem süresi 40 ay (dağılım 12-88 ay) idi. Sonuçlar: Klinik değerlendirmede ağrı ve hareket puanları açısından gruplar arasında anlamlı farklılık bulunmadı. Fonksiyon puanları arasındaki fark anlamlı bulundu (p=0.019). Radyolojik olarak komponent valgus açılarının ortalama değerleri arasında anlamlı bir fark bulunmadı. Tanjansiyel patella grafilerine göre 39 diz (%65.0) grup A, 11 diz (%18.3) grup B, 10 diz (%16.7) grup C olarak değerlendirildi. Patella normal ve patella subluksasyonu kabul edilen gruplar arasında yan grafilerdeki ölçümler açısından anlamlı fark yoktu. Çıkarımlar: Patella subluksasyonunun tanısı için patella tanjansiyel grafilerle mutlaka değerlendirilmelidir. Yan grafiler patello-femoral uyumu göstermekte yetersizdir.
