EBRU ÇANAKÇI, YASEMİN KAYA, AHMET KARATAŞ
Kocatepe Tıp Dergisi - 2017;18(3):100-105
AMAÇ: Zehirlenmeye yol açan etkenler yaşanılan bölgeye, toplumun gelenek ve göreneklerine, sosyoekonomik düzeyine göre değişiklik gösterebilir. Bu nedenle her ülkenin, hatta her bölgenin zehirlenme ile ilgili etyolojik ve demografik özelliklerinin belirlenip, önlemlerin alınması gerekmektedir. GEREÇ VE YÖNTEM: Bu çalışmada Ordu Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Genel Yoğun Bakım Ünitesinde takip ve tedavi edilen zehirlenme olguları retrospektif olarak incelenerek, hastaların demografik özelliklerinin ve dağılımlarının belirlenmesi, klinik bulguları, zehirlenmenin etyolojisi, yoğun bakımda kalış süresi, mortalite, mortaliteyi etkileyen faktörler ve zehirlenme vakalarının incelenmesi amaçlanmıştır. BULGULAR: Son 2 yılda yoğun bakıma kabul edilen toplamda 625 hastanın 54ünün zehirlenme tanısı ile yoğun bakım ünitemize yatırıldığı saptandı. Bu hastaların% 78i kadın, % 22si erkek idi. Olguların yaş ortalaması 22.13±11.33 idi. Zehirlenmeye neden olan madde olarak ise en sık tıbbi ilaçlar (%74) ikinci sırada ise tarım ilaçları (%12.96) yer almaktaydı. Zehirlenme nedeni en sık özkıyım amaçlı ilaç alımı idi (% 88.88). Yoğun bakıma ilk geliş Glasgow koma skorları (GKS) 13, 1±1.95, APACHE II skoru ise 5.88±2.47 idi. Mortalite oranımız %3.7 idi. Bulguların mortalite ile ilişkili olup olmadıkları değerlendirildiklerinde başvuru zamanı 12 saatten fazla olan grup, metil alkol ile zehirlenen olgular, mekanik ventilatör ihtiyacı olan hastalar ve GKS düşük APACHE II skoru yüksek olan hastalar mortalite ile ilişkili olarak saptanmıştır. SONUÇ: Bu retrospektif çalışma Türkiyedeki zehirlenme hasta profili ile benzer bulgular göstermektedir. En sık zehirlenmeler tıbbi ilaçlar ile olmaktadır. Mortalite belirleyicisi olarak hastaların başvuru anındaki GKS ve APACHE II skorları, zehirlenen maddenin tipi ve hangi yol ile alındığı ve hastaneye başvuru zamanı yol gösterici olabilir.
